مجله شیثار

مسیر فعلی شما در سایت دهکده دانلود بخش دانلود کتاب :
مجله سرگرمی شیثار-->>> سبک زندگی-->>> بی اعتباری ادم های بد قول!

بی اعتباری ادم های بد قول!

• زمان درج : 47 ماه قبل
• تاریخ درج : 2015-12-16 00:00:00
• تعداد بازدید : 2484
  بازدید ماه:2484
  بازدید هفته:1
• بخش مربوطه :

دقول‌ها معمولا آدم‌هایی بی‌اعتبارند

ممکن است او خود ما باشیم یا حتی آدم کنار دست‌مان، همسایه دیوار به دیوار یا حتی دوست قدیمی‌‌مان. بدقول‌ها معمولا آدم‌هایی بی‌اعتبارند که به مرور زمان دیگر کسی روی حرفشان حساب نمی‌کند.

 

همه ما آدم های بدقول زیادی را در زندگی مان دیده ایم، بعضی از ما خودمان آدم های بدقولی هستیم و بعضی هامان مجبوریم همیشه آدم های بدقول را تحمل کنیم. آدمی که وفای به عهد در قاموس اخلاقی اش نیست، کسی که هیچ گاه بر سر حرف و وعده اش نمی ایستد، آنی که به قول خودش، همیشه دیگران را سر کار می گذارد و پس از بدقولی نشانه ای از پشیمانی در چهره اش دیده نمی شود. ممکن است هر آدمی با هر طبقه اجتماعی باشد، اما او هر که باشد اهمیت زیادی ندارد، چون مهم، خصلت آزاردهنده اش درپایبند نبودن به وعده هایش است.

کسی که بدقولی می کند، معمولا با مرور زمان، اعتبارش را در میان اطرافیان از دست می دهد و دیگر کسی برای حرف ها و قول هایش ارزشی قائل نیست. چنین فردی اگر از قضاوت دیگران نسبت به خودش ناراحت و رنجیده نشود، تصمیمی برای اصلاح رفتارش نمی گیرد و از وضعیتش نیز گلایه نمی کند، اما کسانی که مجبورند با چنین فردی زندگی کنند و کارهای روزمره شان به نوعی با او گره خورده است، بویژه اگر خودشان پایبند به وعده هایشان باشند، آزرده می شوند.

حالا اگر چنین فرد بدقولی، شریک زندگی آدمی خوش قول باشد، مشکلات چند برابر می شود، چون اساس زندگی زناشویی بر پایبندی به عهد و پیمان است. وقتی بچه دار می شوید، قضییه حادتر می شود چرا که شما قول می دهید و زیرش می زنید. از آن طرف قانونی برای انجام کار بچه ها می گذارید اما آن کارها را انجام نمی دهند.

كودك تان با دوستش دعوا كرده چون از كتاب او خوب مراقبت نكرده و... اینها ساده نیست. البته شاید در نگاه اول خیلی مهم به نظر نرسد اما وقتی وفای به عهد و خوش قولی و سرحرف خود ماندن در كودك شما نهادینه نشده باشد می تواند كم كم فاجعه ای بزرگ را رقم بزند. وفای به عهد همان چیزی است كه كوفیان آن را نداشتند و فاجعه ای به بزرگی عاشورا به پا شد.

به بچه ها كمك كنید

1- كلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس كنید. مثلا جزو یكی از تعریف های كلامی شما از كودكتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». حتی گاهی موضوع را برایش عجیب كنید. وقتی بچه ها كار خوبی می كنند مثلا نماز می خوانند یا بدون اینكه شما گفته باشید در حال كمك به شما هستند و... جمله مذكور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی ؟ آن وقت از فرصت استفاده كنید و مثلا بگویید: «اینكه خدا گفته نماز بخوانید، به پدر و مادر كمك كنید و... و تو الان این كار رو می كنی.»

 

2- وقتی زمان انجام یكی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و... نقش بازی كنید و برای لحظاتی نگویید كه آن كار را كرده اید. وقتی بچه ها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی كردند، بگویید كه واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد می كند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی  بدونم، این هم كادوی شما و...

 

3- قرارهای بین خودتان مثل تمیز كردن اتاق و... را به شكل یك قول معرفی كنید و بعد روی دیوار اتاق كودك نصب كنید. به كودكتان یك كاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست كنید و بالای آن نصب كنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند.

4- مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول نباشید هیچ نتیجه ای نمی گیرید.

 

بدقول‌ها معمولا آدم‌هایی بی‌اعتبارند که به مرور زمان دیگر کسی روی حرفشان حساب نمی‌کند، همان آدم‌هایی که دکتر قهاری معتقد است همدلی کردن را بلد نیستند.

این روان‌شناس برای بدقول‌ها و آدم‌های اطرافشان که در میان ما کم هم نیستند، نسخه‌های خوبی دارد اما خودش این نسخه‌ها را جادویی نمی‌داند، چون می‌گوید تا وقتی خانواده‌ها، بنیان شخصیت کودک را برخوش‌قولی و وفای به عهد بنا نکنند و آدم‌ها وقتی بزرگ و عقل رس شدند، خودشان برای خوش قول‌ شدن آستین بالا‌نزنند، هیچ نسخه‌ای کارساز نخواهد بود.

خیلی از ما ایرانی‌ها به عهد و پیمانمان پایبند نیستیم و به‌اصطلاح بدقولیم. به نظر شما چرا افراد بدقولی می‌کنند؟

بدقولی یا عهدشکنی دلایل زیادی دارد. بدقولی می‌تواند از خانواده ناشی شود، به‌طوری که افراد در این محیط ارزش خوش قولی را درک نمی‌کنند و بدقولی کردن برایشان عادت می‌شود. گاهی این یادگیری در محیط بیرون از خانواده اتفاق می‌افتد، یعنی افراد با دیدن رفتارهای عهدشکنانه دیگران، بدقولی را می‌آموزند و از خود می‌پرسند وقتی دیگران وفای‌به‌عهد ندارند من چرا باید خوش قول باشم. بخشی از این مساله نیز به درونی نشدن ارزشی به نام خوش قول بودن برمی‌گردد. یکی از ارزش‌های انسانی که در متون دینی هم به آن اشاره شده، وفای به عهد است. مثلا وقتی چیزی از کسی امانت می‌گیریم یا وقتی وعده‌ای به کسی می‌‌دهیم، بر سر عهد و پیمان خود باشیم.

حالا اگر این ارزش‌ها درونی نشود، فرد براحتی زیرحرفش می‌زند. این‌که ارزش‌ها درونی نمی‌شود هم دلایل زیادی دارد، مثل این‌که او در این باره آموزش ندیده، در محیطی زندگی کرده که به ارزش‌ها بها داده نمی‌شده یا این‌که برای پایبند بودن به ارزش‌ها، تقویت لازم را از محیط دریافت نمی‌کرده مثلا وقتی اصول اخلاقی را رعایت می‌کرده، هیچ‌کس ارزش کار او را یادآوری نمی‌کرده و از او بابت خوش قولی‌اش قدردانی نمی‌کرده است، در حالی که تشویق و تحسین ـ که جزو پاداش‌های اجتماعی محسوب می‌شود ـ تاثیر زیادی در درونی شدن ارزش‌ها دارد.

 

البته در میان تمام این دلایل باید به این نکته هم توجه داشت که ریشه بعضی از بدقولی ها در بد برآورد کردن زمان است مثل وقتی که فرد به دلیل مشغله‌کاری، حساب زمان از دستش خارج می‌شود یا مثلا ترافیک خیابان‌ها را محاسبه نکرده و دیر به قرار می‌رسد.

 

بیشتر کسانی که بدقولی می‌کنند برای این کارشان توجیه می‌آورند و به قول ابن سینا برای یک اشتباه هزار دلیل می‌آورند که می‌شود هزار و یک اشتباه. چرا آدم‌های بدقول همیشه اشتباهشان را توجیه می‌کنند و به فکر اصلاح رفتار خود نیستند؟

توجیه کردن و دلیل تراشیدن یکی از دفاع‌های روانی است و افراد سعی می‌کنند با توسل به این شیوه دفاع، براشتباهاتشان سرپوش بگذارند. کسانی که کار غلط خود را توجیه می‌کنند، می‌خواهند علت این اشتباه را در چیزی به‌جز خودشان جستجو کنند همان‌طور که بدقول‌ها، ترافیک، مشغله‌کاری و صدها دلیل دیگر را بهانه می‌کنند. اما این کار نوعی مسئولیت‌‌زدایی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت است. البته بخشی از این مساله هم به فرهنگ جامعه ما برمی‌گردد، چون در بین ما ایرانی‌ها بدقولی اپیدمی (فراگیر) شده و زشتی آن از بین رفته، به‌طوری که رعایت وقت و وفای به عهد آنچنان موجب تحسین نمی‌شود.

به اعتقاد من، اگر ما همدلی میان خودمان را تقویت کنیم هیچ‌گاه بدقول نمی‌شویم و زیر عهد و پیمانمان نمی‌زنیم. همدلی باعث می‌شود ما وقتی قصد بدقولی کردن می‌کنیم، حسی از درون به ما نهیب بزند که فرد مقابل تا چه اندازه از رفتار ما ناراحت می‌شود و چه حس بدی پیدا می‌کند. پس اگر ما همدلی را در درونمان تقویت و تمرین کنیم که مسئولیت تمام کارهایمان را برعهده بگیریم، تمام رفتارهای ضداخلاقی ازجمله بدقولی کردن ریشه کن می‌شود.

 

تبیان

نام فایل	توضیحات	رمز	لینک دانلود