مسیر فعلی شما در سایت دهکده دانلود بخش دانلود کتاب :
مجله سرگرمی شیثار-->>>
زناشویی-->>>
اثرات بیماریهای مقاربتی بر جنین
- زمان درج : 79 ماه قبل
- تاریخ درج : 2014-06-08 00:00:00
- تعداد بازدید : 4925
بازدید ماه:3364
بازدید هفته:1
- بخش مربوطه :
سیفلیس یك بیماری عفونی نسبتاً شایع است. نوعی از سیفلیس كه از راه تماس جنسی منتقل می‌شود در صورت ابتلا‌ی مادر احتمال ابتلا نوزاد نیز وجود خواهد داشت.در صورت ابتلا به سیفلیس در دوران بارداری میزان انتقال به جنین صد در صد خواهد بود كه حتی باعث مرگ جنین یا مرگ نوزاد حین زایمان خواهد شد.
سیفلیس
سیفلیس یك بیماری عفونی نسبتاً شایع است. نوعی از سیفلیس كه از راه تماس جنسی منتقل می‌شود در صورت ابتلا‌ی مادر احتمال ابتلا نوزاد نیز وجود خواهد داشت.در صورت ابتلا به سیفلیس در دوران بارداری میزان انتقال به جنین صد در صد خواهد بود كه حتی باعث مرگ جنین یا مرگ نوزاد حین زایمان خواهد شد. ولی در صورت زنده ماندن نوزاد، علائم بسیار متناوب است.
زودرس‌ترین علائم در اثر انتقال میكروب از جفت صورت می‌گیرد. و معمولاً چندین ارگان از جمله كبد را درگیر می‌كند درگیری كبد باعث بروز زردی می‌شود. همچنین كیسه‌صفرا و مجاری صفراوی نیز درگیر خواهند شد. غدد لنفاوی بزرگ خواهد شد و در اغلب موارد به‌طور خودبه‌خود بهبود خواهند یافت. همچنین طحال نیز بزرگ می‌شود كه خود باعث كم‌خونی خواهد شد. التهاب غضروف‌ها، استخوانها و ضایعات پوستی متناوب بوده و به دنبال آن
پوسته‌ریزی رخ می‌دهد. درگیری متعدد استخوانها باعث بروز برخی اشكالات در تصاویر رادیولوژیك خواهد شد. این التهاب استخوانی – غضروفی دردناك است؛ به‌طوری كه باعث كاهش حركات خودبه‌خودی در كودك می‌شود. در سیستم عصبی نوزاد هم اشكالات متعددی رخ می‌دهد، رشد نوزاد دچار اختلال شده و همچنین كلیه‌ها ممكن است درگیر شود. فشارخون، دفع پروتئین از ادرار و افزایش چربی خون از سایر علائم هستند به‌طور نادرتر درگیری سیستم گوارشی، چشم‌ها، ریه و پانكراس هم در موارد سیفلیس مادرزادی دیده شده است.
علائم مادرزادی:
گاهی علائم سیفلیس مادرزادی كمی با تأخیر دیده می‌شود كه شامل التهاب استخوانها و دندان‌ها است. این التهاب باعث افزایش ضخامت استخوان ترقوه، خمیدگی استخوان ساق پا و اشكالاتی در دندان‌های شیرخوار خواهد شد.
این اشكالات دندانی معمولاً پوسیدگی‌های مكرر و حتی تخریب زودرس دندان‌ها را به همراه خواهد داشت. در فرم غضروف و استخوان بینی نیز اشكالات خاص رخ می‌دهد كه شامل فرورفتگی یا حتی سوراخ شدن دیواره میانی بینی كودك است.
در موارد نادری تشنج‌های موضعی و كاهش بهره هوشی همراه با اشكالات در قلب و عروق دیده شده است. اشكالات سیستم بینایی به صورت نادر شامل ریزش‌اشك، حساسیت به نور، كدورت قرینه و حتی كوره‌ی نیز گزارش شده است. احتمال سرگیجه، كاهش شنوایی و حتی كری نیز وجود دارد.
تشخیص :
برای تشخیص باید میكروب بوسیله میكروسكوپ در ضایعات پوستی و یا در صورت داشتن نمونه، از جفت و بند ناف مشاهده شود. در مواردی كه نوزاد با علامت متولد شد، باید به‌صورت كامل مورد معاینه و درمان قرار گیرد.
البته نوزاد در موارد بدون علامت نیز باید مورد بررسی كامل قرار گیرد و در مورد شروع درمان مناسب به‌طور دقیق تصمیم‌گیری شود. نوزادانی كه از مادران مبتلا متولد می‌شوند. هم باید به‌صورت كامل مورد ارزیابی بالینی قرار گیرند.
هرپس نوزادی
ویروس هرپس یك عفونت شایع در میان انسان‌هاست كه با علائم بالینی و درگیری پوست، غشا مخاطی، چشم، سیستم اعصاب مركزی و دستگاه تناسلی خود را نشان می‌گردد. در اغلب موارد عفونت در نوزاد به دلیل انتقال مصرف از مادر در حین زایمان ایجاد می‌شود، اما در برخی موارد ناچیز هم عفونت داخلی رحمی طی دوران بارداری منتقل می‌گردد.
علائم:
اولین علائم عفونت در بیشتر موارد در طی هفته اول پس از تولد دیده می‌شود اگر عفونت نوزاد به چشم، دهان و پوست رسیده باشد معمولا روز 6-5 پس از تولد ظاهر می‌شود، ولی اگر علائم مربوط به سیستم عصبی مركزی باشد تا هفته دوم هم امكان بروز وجود دارد. اولین علائم هرپس نوزادی بروز ضایعات پوستی و زخمی است. در صورت درگیری سیستم عصبی مركزی علائم شامل بی‌اشتهایی، بیقراری، تحریك‌پذیری، شلی
عضلات و نهایتاً تشنج خواهد بود. در برخی موارد ضایعات مشكوكی كه به آنتی‌بیوتیك پاسخ نمی‌دهند، نهایتاً به سمت درگیری سیستم عصبی مغزی پیشرفت خواهد كرد. در هر نوزادی كه از پدر یا مادر سابقه عفونت هرپس تناسلی متولد شود، بخصوص در موارد عفونت‌های نوزادی كه به درمان پاسخ نمی‌دهند. باید هرپس مدنظر باشد. شیرخوارانی كه دچار درگیری سیستم عصبی مغزی می‌شوند همچنین در موارد كما، سوءتغذیه و یا
نارس بودن نوزادان بیشتر در خطر مرگ‌ومیر قرار دارند. جهت تشخیص این عفونت علاوه بر شكل ظاهری ضایعه پوستی از برخی روش‌های آزمایشگاهی اختصاصی نیز استفاده می‌شود. درمان‌های ضد ویروسی موجود نیز جهت نوزادان مبتلا به عفونت به‌كار می‌دهد. نوزادانی كه به عفونت مغزی مبتلا شده‌اند، باید از جهت خطر تشنج، نارسایی تنفسی نیاز به كنترل تهویه و تحت مراقبت خاص باید قرار گیرند. عفونت‌های موضعی معمولاً به‌طور كامل بهبود می‌یابد.
سيفليس يك عفونت باكتريايي است كه عمدتا جزو بيماريهايي كه از طريق جنسي منتقل مي‌شوند به حساب مي‌آيد. هر فردي كه تماس جنسي داشته باشد مستعد ابتلا به عفونت سيفليس است. اگر چه احتمال بروز آن در قشر جوان و در فاصله سني 15 تا 30 سال به نسبت بيشتر است. همچنين، اين بيماري در مناطق شهري رايج‌تر از مناطق روستايي است. سيفليس به استثناي نوع مادرزادي كه از مادر به جنين منتقل مي‌شود از راه تماس جنسي با يك فرد مبتلا منتقل مي‌گردد. علائم اين بيماري در 4 مرحله بروز مي‌كند مرحله اول بدون درد بوده و معمولا 10 روز
تا 3 ماه پس از تماس اوليه بروز مي‌كند در اين مرحله هيچ علايم ديگري مشاهده نمي‌شود.البته در گاهي موارد مرحله اول با تورم غدد همراه است كه ظرف يك هفته بروز مي‌كند و ممكن است يك تا 5 هفته ادامه پيدا كند و پس از آن بدون نياز به هيچ اقدام درماني برطرف مي‌شود. تقريبا 3 تا 6 هفته پس از اين مرحله فرد وارد مرحله دوم بيماري مي‌شود. متداولترين و شايع‌ترين علامت اين دوره بروز بثورات جلدي است كه ممكن است در هر نقطه از بدن از جمله بازوها، پاها، كف دست و
پا و تن ايجاد شود. ساير علائم نيز مانند خستگي، تب، گلودرد، سردرد، بي اشتهايي، ريزش مو، گرفتگي صدا، تورم غدد است. اين علائم 2 تا 6 هفته ادامه يافته و به تدريج حتي در صورت عدم وجود درمان مناسب از بين مي‌روند اما ممكن است ظرف يك يا 2 سال آينده دوباره بروز كند. مرحله سوم كه سيفليس مزمن نام دارد (بيماري پس از يك دوره 4 ساله ممكن است به بروز بيماري در پوست، استخوانها، سيستم اعصاب مركزي و قلب منجر شود).سيفيليس مزمن مي‌تواند منجر به
بيماري روحي، كوري و آسيب شديد قلب و سرخرگ آئورت و در نهايت مرگ فرد شود. مرحله چهارم كه اغلب در نتيجه عدم درمان بيماري در مراحل ابتدايي بروز مي‌كند سيفليس عصبي يا همان عفونت سيستم عصبي است. اين مرحله ممكن است بدون علامت باشد يا با سردردهاي خفيف و يا پيامدهاي شديدتر مانند سكته مغزي همراه باشد. درمان اين مرحله به اندازه درمان بيماري ايدز مشكل و پيچيده مي‌شود. در كل علائم بيماري بين 10 تا 90 روز پس از اين كه فرد به باكتري آلوده
شود بروز مي‌كند اما معمولا بين 3 تا 4 هفته است. علائم ابتدايي اغلب جدي گرفته نمي‌شوند و فرد مبتلا نيز درصدد درمانهاي پزشكي بر نمي‌آيد. خود بيمار مي‌تواند براي يك دوره 2 سال يا احتمالا بيشتر ناقل بيماري باشد. ميزان انتقال‌پذيري بيماري بستگي به ميزان گسترش زخم‌هاي عفوني در فرد دارد كه ممكن است مرئي يا نامرئي باشند. هيچ سيستم ايمني طبيعي در بدن
براي مقابله با اين بيماري وجود ندارد و ابتلا به آن درگذشته نمي‌تواند در بدن فرد مصونيت ايجاد كند. اين بيماري اغلب به كمك پني‌سيلين يا تتراسيكلين درمان مي‌شود. ميزان درمان بستگي به مرحله‌اي است كه بيمار در آن مرحله قرار دارد در زنان باردار كه سابقه واكنش‌هاي آلرژيك به پني‌سيلين دارند بايد از روش كاهش حساسيت استفاده شود. همچنين نوزادي كه با ابتلا به اين بيماري متولد شود بايد روزانه به مدت 10 روز تحت درمان با پني‌سيلين قرار گيرد. اگر اين بيماري
درمان نشود به تخريب بافت‌هاي نرم، استخوانها، مشكلات قلبي، نابينايي و ساير مشكلات منجر خواهد شد. از همه مهمتر اين كه زني كه به اين بيماري مبتلاست و درمان نشده مي‌تواند بيماري را به جنين خود منتقل كند كه اين امر مي‌تواند موجب مرگ و يا معلول شدن نوزاد گردد. از اينرو پزشكان و بيمارستانها بايد براي زنان باردار از تست‌هاي سيفليس استفاده كنند.از چندين روش مي‌توان مانع از گسترش اين بيماري شد:استفاده از وسايل بهداشتي مناسب در هنگام تماس
جنسي مانند كاندوم، خودداري از برقراري از تماس جنسي در هنگام ابتلا به اين عفونت و مراجعه به پزشك متخصص، آگاه كردن فوري شريك جنسي از بيماري خود و تست سيفليس براي مادران باردار از مهمترين اين راهها به حساب مي‌آيند. بايد توجه داشت كه كاندوم مي‌تواند مانع از انتقال عفونت از زخم‌هاي اين بيماري در مراحل اوليه شود اما در صورتي كه زخم‌ها در محل‌هايي بيرون از قسمت‌هاي پوشيده شده با كاندوم باشد احتمال انتقال بيماري وجود دارد.
| نام فایل |
توضیحات |
رمز |
لینک دانلود |
